Κυριακή 31 Οκτωβρίου 2010

Τρέξε τρέξε μικρούλη..

Το τριήμερο στο χωριό αποδείχθηκε τελικά εξαιρετικά επικίνδυνο για την σωματική μου υγεία. Έχοντας καταναλώσει μία ολόκληρη προβατίνα στα κάρβουνα και έχοντας πιει μια σκάφη κρασί τίγκα στα γράδα είδα την πίεση μου να κάνει μπλακ τζακ και τη χοληστερίνη μου να συναγωνίζεται τις τιμές των spreads. 

Η φτώχεια όμως ως γνωστόν θέλει καλοπέραση και εγώ περικοπές στο φαΐ και στο πιοτό δεν κάνω. Άλλωστε είχα σκοπό κατά την επιστροφή μου στο κλεινόν άστυ να συμμετάσχω κι εγώ στον Μαραθώνιο με την ελπίδα και την ψευδαίσθηση ότι θα μπορούσα να  αποβάλλω όλη αυτή την κραιπάλη και την κρασοκατάνυξη του τριημέρου και γιατί όχι και τη μισή προβατίνα που είχα μανιωδώς καταβροχθίσει.

Τα σχέδιά μου όμως ματαιώθηκαν μόλις πληροφορήθηκα ότι ο πρωθυπουργός μας, το καμάρι μας, αυτό το λεβεντοπαλήκαρο ο Γιώργης, που εσχάτως έχει βαλθεί να με κλείσει στο Δρομοκαϊτειο, θα έτρεχε κι εκείνος ως σύγχρονος Φειδιππίδης. Που να τον συναγωνιστώ εγώ ο έρμος αυτό τον ογκόλιθο. Που πας ρε Καραμήτρο σκέφτηκα..κι έκανα στη μπάντα. Χτύπησα έξι σόδες και άραξα στο σπίτι, αφήνοντας το μήνυμα της νίκης που θα έπρεπε να μεταφερθεί στην Αθήνα, στα στιβαρά μπράτσα του Γιώργου, που ντυμένος ως μαυροφορεμένη μουστόγρια μου θύμισε έντονα ξεπεσμένη καραφλή αθλήτρια της αεροβικής ή ακόμα χειρότερα διεμφυλικό λάινσμαν. 

Τρίτη 26 Οκτωβρίου 2010

Ετοιμάζω γιαούρτια μοναχά για πάρτη σου..

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε
ο Μπαναγιώτης και ο Αλέκος
Μαζί θα τη χτυπήσουμε τη διαφάνεια Γιώργο μου.
Και τις 600 χιλιάδες θέσεις ανεργίας.
Μαζί θα τις διατηρήσουμε και άμα θες τις χτυπάμε και τις αυξάνουμε κιόλας.


Φωστήρα μου εσύ..
Σου χαλάω εγώ χατίρι..;;
Στ' ορκίζομαι..λεφτά υπάρχουν αλλά έχουν σπαταληθεί σε γιαούρτια.
Μην τους ακούς. 
Δεν καταλαβαίνω αυτό εσένα και εσύ
δεν καταλαβαίνω τον Έλληνα.


Γιώργο κράτα γερά..
τα γιαούρτια είναι κοντά.

Κυριακή 24 Οκτωβρίου 2010

Όχι το ''Νησί'' ρε κερατά..

Α ρε κερατά. Μου ετοιμάζεις διακαναλική Δευτεριάτικα, και έχω φτιαχτεί από τώρα να γεμίσω ροχάλες την καινούργια 46άρα. 

Είπαμε η φτώχεια φτώχεια μπορεί να μην έχουμε να φάμε, αλλά στα μεγέθη δεν κάνω τσιγκουνιές. Όλα τα αγοράζω έξτρα λάρτζ. Έτσι και την τηλεόραση. Θέλω να σε βλέπω μεγάλο πολιτικέ μου γίγαντα για να έχω την ψευδαίσθηση ότι σ' έχω μπροστά μου. 

Τις προάλλες με το φιλαράκι μου τον Μπαναγή τότε που τσακωνόσουνα στη βουλή με τον Τσίπρα πάνω στον ενθουσιασμό μας ρίξαμε δύο γιαουρτάκια με λιπαρά στην οθόνη. Τρέχανε τα ζουμιά απ' το γιαούρτι, έτρεχε και ένα υγρό μέσα απ' την οθόνη, καήκανε και εφτά χιλιάδες πίξελ ήρθε και πήρε φόκο η 32άρα. 

Χώρια που γίναμε μπίλιες με τη γυναίκα, χώρια που δεν ξανατρώω γιαούρτι το βράδυ. Όμως δε μάσησα. Για να μη με χωρίσει πήγα και χτύπησα μια 46άρα φουλ χάι ντεφινίσιον για να βλέπουμε το "Νησί''. 48 δόσεις έβαλα από 30 ευρώπουλα το μήνα, έτσι κι αλλιώς σε τέσσερα χρόνια μπορεί και να ΄χω δει τα ραδίκια ανάποδα. Δε βαριέσαι.. είπα. Τουλάχιστον ας το απολαύσω.  Άσε που μέχρι τότε μπορεί να το 'χουμε βαρέσει το κανόνι ως χώρα και ποιος τις γαμεί τις δόσεις..
Χθες λοιπόν μου τη φέρανε κι ήμουνα όλο χαρά. Μέχρι τη στιγμή που έμαθα ότι αύριο θα δώσεις διακαναλική συνέντευξη και αναβάλλεται το νησί για να δείξουν όλοι εσένα..Και σε ρωτάω ρε αντίχριστε τι άλλο θέλεις από τη ζωή μου;

Να μου πεις τι; Να μου ζητήσεις τι; Να σου βαρέσω παλαμάκια που μ' έσωσες από τη χρεωκοπία;  Να φορέσω τροκάνια επειδή μ' έχεις αρμέξει; Να 'ρθω να σε ψηφίσω για να μην κάνεις εκλογές; Ν' αρχίσω να φοβάμαι τις ηλίθιες απειλές σου; Να χάσω τη Σπιναλόγκα για να δω την μούρη σου; Τι απ΄όλα μου ζητάς ρε χανσενικέ; Πες μου τι σκατά παραπάνω θέλεις να κάνω και θα το κάνω..

Να σου δώσω κι άλλα δεν έχω. Τα ζμπρωξα στην τηλεόραση. 
Δεν σε καταλαβαίνω Τζέφρι. Ποτέ μου δε σε κατάλαβα.  
Και να έχανα την Πάττυ, πάει στο διάολο..
Όχι το ''Νησί'' ρε κερατά..
Όχι το Νησί..

Ένα σου λέω μόνο. Έχει να πέσει μαζικό φτύσιμο.
Και κατάρες. Πολλές κατάρες..
Βάλε και μπόλικο ζαμπόν Κυρ Στέφανε..
Θα το κάψουμε αύριο..
Με βλέπω για καινούργια τηλεόραση.

Παρασκευή 22 Οκτωβρίου 2010

Με το ΠΑΣΟΚ έχω χεστεί στο ευρώ..

Σας παρουσιάζω αναλυτικά τους 10 λόγους που άλλαξαν τη ζωή μου τον τελευταίο χρόνο με αποτέλεσμα να έχω χεστεί στο χρήμα λόγω της άριστης οικονομικής πολιτικής του ΠΑΣΟΚ που με ανάγκασε να εξοικονομήσω χρήματα. Το έκανε για μένα, για εσάς, για όλους μας. Για το καλό μας. Πιστέψτε με.. 
 
 

Οι 10 λόγοι: 

 

 

Πέμπτη 21 Οκτωβρίου 2010

Η συμμετοχή στην εκλογική απάτη νομιμοποιεί ΚΑΙ τον ''Καλλικράτη''


Το σχέδιο «Καλλικράτης» είναι ένα μελετημένο στρατήγημα της Νέας Τάξης: χωρίζει την Ελλάδα σε 13 ανεξάρτητα δουκάτα, δηλαδή, με σημερινούς πολιτικούς όρους, «προτεκτοράτα». 
Η «αυτοδιάθεση» των περιφερειών δεν έχει καμιά σχέση με εθνικό κράτος, είναι το εντελώς αντίθετο: διάσπαση και κατάτμηση του εθνικού κράτους, πισωγύρισμα στα «δουκάτα» της φεουδαρχίας.
Τα «δουκάτα» σήμερα είναι προτεκτοράτα των ισχυρών του χρήματος και των μεγάλων διεθνών μαφιών: κρατικών μαφιών ή ιδιωτικών… 

Δευτέρα 18 Οκτωβρίου 2010

Πρόβατα μαντρωμένα ποτέ νικημένα. Πάω να ψοφήσω..

Μεγάλη ζημιά θα πάθαινα το Σαββατοκύριακο.
Ήμουνα στο τσακ να πάω να σκίσω το εκλογικό μου δικαίωμα. Το είχα πάρει απόφαση. Μόνο οι άλλοι θα με σκίζουν τόσα χρόνια; Ας σκίσω και εγώ κάτι. Για ένα δικαίωμα ζούμε σ' αυτή την π@$τάνα τη ζωή.

Και τι δικαίωμα.. Εκ λογικόν! Ας όψεται ο μπάρμπα Σταύρος που μου είπε ότι άμα δεν το σκίσω θα είναι ντροπή. 

Είναι ιερό πράμα η ψήφος παιδί μου, να πας να ψηφίσεις μου είπε..

Δεν ψοφάω καλύτερα ρε μπάρμπα Σταύρο..

Εκεί όμως ο μπάρμπας κέρβερος. Με έριξε στο φιλότιμο, και ήμουνα έτοιμος να τρέξω να γιομίσω τις κάλπες..να σταυρώσω και να στραβωθώ. Όλα αυτά μέχρι την ώρα που η κουβέντα ήρθε σ' εκείνο το μακρινό τριτοξάδερφο που κατεβαίνει για σύμβουλος και του 'ταξε μια κολόνα της ΔΕΗΣ δίπλα στο μαντρί για να 'χουνε λέει τα πρόβατα φως. 

Στο άκουσμα της λέξης πρόβατα μου σηκώθηκε η τρίχα κάγκελο. Και πάνω που είχα αρχίσει να ονειρεύομαι συνδυασμούς και παρατάξεις, σταυρούς και Σταύρους, γυρίζει το μάτι μου τ' ανάστροφα. Τι να το κάνουν τα πρόβατα το φως ρε μπάρμπα..αυτά έχουν μαύρα μεσάνυχτα. Άμα δεν τα προγκήξεις δεν καταλαβαίνουν. Μόνος σου δε μου λεγες τις προάλλες ότι αν δεν τους σφύραγες κι αν δεν τους πέταγες κανα κοτρόνι θα το 'χαν ξεπαστρέψει το λιοχώραφο; Έτσι συμβαίνει και με τις εκλογές.  Πάρτο χαμπάρι. Τα προγκάνε τα πρόβατα για να πάνε να ψηφίσουν όπως τα προγκάς εσύ για να μην τρώνε τις ελιές της θειάς μου της Βαρβάρας. Τα προγκάνε για να τα βάλουν στο μαντρί, μόνο που δεν τα σκιάζουν με πέτρες και σφυρίγματα, αλλά με ενοχές. 

Γιατί άμα δεν πας να τους ψηφίσεις θα βγει ο άλλος. Και άμα βγει ο άλλος θα φταις εσύ. 
Εσύ μπάρμπα που έφυγες απ' το κοπάδι. Δεν το λέω εγώ. Τα κόμματα το λένε..
Κι αν δε μου μιλούσες για πρόβατα να ξέρεις, με είχες σχεδόν τουμπάρει..
Αλλά είπες τη μαγική λέξη και συνήλθα. Γιατρεύτηκα..

Δε θα το σκίσω τελικά το εκλογικό μου δικαίωμα μπάρμπα.
Δε γίνομαι εγώ πρόβατο.
Αρνί θα γίνω.
Προτιμώ το σούβλισμα..
Στις 7 Νοέμβρη δεν ψηφίζω..
Στις 24 Απρίλη θα ψοφήσω..
Άιντε και καλό Πάσχα.

Κυριακή 17 Οκτωβρίου 2010

Που είναι οι κουκουλοφόροι οεο..;.

Listonplace

Εσχάτως έχω καταλειφθεί από μανία ιερή για την αναζήτηση των "χαμένων" γενικώς. "Τα χω χαμένα" που λένε. Γυρεύω το χαμένο μου χρόνο, το χαμένο παράδεισο, ένα χαμένο μου στυλό, κάνα δυο χαμένα σώβρακα, λίγες χαμένες γκόμενες, εκείνο το (αδικο)χαμένο όνειρο και –ναι, μη σας φανεί καθόλου περίεργο- τις χαμένες λεγεώνες των κουκουλοφόρων αγωνιστών.


Τι γίναν οι κουκουλοφόροι οεο;
Γράφει ο Γρηγόρης Αν. Σταμούλης

Κοιτάζω από εδώ, κοιτάζω από εκεί. Έχω καταβροχθίσει Σταδίου, Πανεπιστημίου, Ακαδημίας, Σόλωνος, Σύνταγμα. Τζίφος!
 
Έναν (!) μωρέ γαμώτο. Έστω για δείγμα, για μπρελόκ, για κονκάρδα. Ένα (!) τελευταίο αντισυμβατικό εραστή της ουτοπίας. Ένα (!) μάχιμο ήρωα να ρίξει μία μολότοφ, να σπάσει μία βιτρίνα, να κάψει μία σημαία, να τουμπάρει ένα αυτοκίνητο, να βάψει με σπρέι τα κτήρια του Τσίλερ. Έναν (!) τελοσπάντων να αναστήσει το ιπποτικό ιδεώδες του Μπακούνιν. Έναν (!) να δώσει αφορμή στο Μέγα Αλέξιο Τσίπρα να φωνασκήσει με έπαρση, κουνώντας τα χέρια σαν μαριονέτα, για τις λαϊκές εξεγέρσεις, το άλκιμο φρόνημα της νεολαίας, τις ανατροπές που φέρνει ο ΣΥΡΙΖΑ και οι λοιπές –χαχα– συνιστώσες.
Εις μάτην. Δε βρήκα ούτε έναν (!).

Παρασκευή 15 Οκτωβρίου 2010

Δεν πουλάω την καρδιά μου

Τι θυμήθηκα τώρα..

Γύρισα πίσω 35 χρόνια και κάτι ψιλά, πιτσιρικάς, με τα κοντά παντελονάκια μου, να στέκομαι μπροστά στο θαύμα της τεχνολογίας. Να χαζεύω με το στόμα ανοιχτό το σιδερένιο του μπράτσο ν' αρπάζει το 45άρι και να γεμίζει τον αέρα με μελωδίες. Μελωδίες αξέχαστες, μελωδίες μαγευτικές, που γέμιζαν τα καλοκαιρινά μου όνειρα. 

Θυμάμαι τον πατέρα μου να με κρατάει  απ' το χέρι  και να μου δίνει κέρματα και παραγγελιές. Εκείνος χόρευε κι εγώ χάζευα. 


Το άρωμα της τσίκνας ανακατευόταν με τις παιδικές μας φωνές το γρατζούνισμα του δίσκου και το γλέντι των μεγάλων. 

Η εξοχική ταβέρνα γινόταν τόπος ονειρικός κι εγώ καμάρωνα που τους διασκέδαζα. Έμενα εκεί ώρες ατέλειωτες βλέποντας το 45άρι να γυρίζει και τη βελόνα να ζωγραφίζει ήχους πάνω στο βινύλιο. Εκείνο το τζουκ μποξ χάθηκε, και μαζί του χάθηκε μια ολόκληρη εποχή. Μια εποχή όμορφη, πιο αγνή πιο νοσταλγική.

Όλα μπορεί να μου τα πάρουν μια μέρα σκέφτηκα. 
Την καρδιά και τις αναμνήσεις μου όμως ποτέ..
Αυτές δεν πουλιούνται, δεν εξαγοράζονται..

Πέμπτη 14 Οκτωβρίου 2010

Όμιλος επιχειρήσεων Εβραίογλου

Για τις δύσκολες μέρες που έρχονται..
Για το μαύρο χειμώνα που πλησιάζει..
Μία είναι η λύση στο οικονομικό σας αδιέξοδο..




ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑΙ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΣΕΙΣ - ΔΑΝΕΙΑ ΠΑΝΤΟΣ ΕΙΔΟΥΣ - ΕΝΕΧΥΡΑ - ΠΡΟΕΞΟΦΛΗΣΕΙΣ ΕΠΙΤΑΓΩΝ - ΧΡΕΩΝ - ΔΕΧΟΜΕΘΑ ΚΑΙ ΧΡΥΣΑ ΔΟΝΤΙΑ

website : www.olotoharti.gr
e-mail : masouria@olotoharti.gr

Με την ευγενική χορηγία του ΜΠΟΥΡΜΠΕΡΗ

Τετάρτη 13 Οκτωβρίου 2010

Διεφθαρμένα όνειρα..

Σήμερα ξύπνησα με απίστευτους πόνους. 

Οι 32 από τους 33 σπονδύλους της μέσης μου σμπαραλιασμένοι από το χθεσινό χαμαλίκι μου υπενθύμισαν για μια ακόμη φορά τη σωματική μου αναπηρία. Κάθισα στην άκρη του καναπέ και για δέκα λεπτά πάλευα να φορέσω το παντελόνι και να δέσω τα κορδόνια μου. Στο τέλος ήρθα και σκέβρωσα μένοντας καθηλωμένος σε στάση ελεημοσύνης με το κεφάλι μου να γίνετε ένα με το πάτωμα..





Δεν είμαι και στα καλύτερα μου σήμερα, σκέφτηκα δένοντας την πανάκριβη γραβάτα μου και κατεβαίνοντας από τον 65ο όροφο της πολυτελούς σουίτας μου..


Πως θα εμφανιστώ έτσι στο meeting.. Προχώρησα με αργά και σταθερά βήματα μέχρι το γκαράζ και είπα στον παρκαδόρο να μου κατεβάσει την Porsche 911 turbo.
Την ψιλογιόμισα με 90 ευρώπουλα και άφησα και ένα δεκάρικο πουρμπουάρ. Μη με πούνε και γύφτο..
Φτιάχνοντας τους πλαϊνούς καθρέφτες φόρεσα το μαύρο μου γυαλί και αναρωτήθηκα πόσο διεφθαρμένος είμαι.

Το ημερολόγιο ενός τρελού

ΘΑΛΑΜΟΦΥΛΑΚΑΣ

Αγαπητό μου ημερολόγιο...

Σήμερα ο γιατρός ήταν πολύ καλός μαζί μου... έμεινε πολύ ώρα και μου μίλησε πολύ.
Δεν τα κατάλαβα όλα όσα είπε. Νομίζω όμως ότι ενδιαφέρεται πραγματικά για εμένα και αυτό μου κάνει καλό. Κανείς άλλος δεν έχει ενδιαφερθεί για εμένα τόσο πολύ. Ούτε γείτονας, ούτε συνάδελφος, ούτε αδερφός. Και δεν τη μπορώ τη μοναξιά....

Μου εξήγησε λοιπόν ο γιατρός ότι έχω πάθει βλάβη στην πνευματικότητα μου. Δε νομίζω ότι το πολυκατάλαβα. Μου είπε ότι είμαι άνθρωπος. Λες και δεν το ξέραμε. Και μου είπε ότι σαν άνθρωπος έχω μια "δομή" λειτουργίας.

Μου είπε ότι η συνείδηση μου (το πως αντιλαμβάνομαι τον εαυτό μου και το περιβάλλον) είναι μια σειρά από ομόκεντρους κύκλους.

Καλή σας νύχτα...διεφθαρμένοι

politikokoraki

Σε σας απευθύνομαι. Επισκέπτες-αναγνώστες, φίλους και εχθρούς!!
Σε λίγο,όταν με το καλό, θα πάτε για ύπνο, κάνετε την αυτοκριτική σας.
Ζυγίστε τη διαφθορά σας!!

Τί λαμογιά κάνατε σήμερα;; Πόσα κλέψατε από την εφορία;;
Δηλώσατε τον "ημιυπαίθριό" σας;;
Ε..,εσύ, που κρύβεσαι στην παλάμη σου,πήρες απόδειξη απ' τον τσαγκάρη;;

Είμαστε διεφθαρμένη χώρα. Επισήμως και με τη βούλα.  Χώρα αναξιόπιστη.Χώρα λαμόγιων, φοροφυγάδων, τεμπέληδων και μιζαδόρων. Δώδεκα μήνες το ακούω. Το εμπέδωσα.

Δευτέρα 11 Οκτωβρίου 2010

Το 'πε το 'πε ο παπαγάλος..

Ατιμούλη την πάτησες. Όσο κι αν προσπάθησε ο γυαλάκιας να τρέξει να σε καλύψει, όσο και αν πάλεψε να ρίξει τα βάρη στο χοντρούλη, στο τέλος γίνατε ρόμπα και οι δύο. Όχι πως με νοιάζει κιόλας που είπες ότι κυβερνάς μια διεφθαρμένη χώρα - άρα και διεφθαρμένους πολίτες - στα μούτρα σου το γυρίζω το χαρακτηρισμό, αλλά μου τη δίνει που πας να τα φορτώσεις όλα στο στρουμπουλό παιδί.

Λες και εσύ τόσα χρόνια ήσουν απών από το πανηγυράκι της διαφθοράς. Σα δε ντρέπεσαι λέω εγώ, το έφαγες το παληκάρι, του έχει κλείσει το στομάχι και δεν μπορεί να κατεβάσει ούτε ένα κιλό παϊδάκια..

Τελικά Γιώργο για μια ακόμα φορά μου αποδεικνύεις έμπρακτα πόσο πολύ αγαπάς αυτή τη χώρα.

Επειδή όμως είμαι καλός άνθρωπος και πολύ σε συμπονάω αφού τώρα τελευταία ξέπεσες και εθεάθηκες έξωθεν του Λευκού οίκου να γυαλίζεις τα παπούτσια του Ομπάμα, θα σου δώσω μία συμβουλή μικρέ πικρέ λουστράκο.

Τον μύωπα κάν' τονε στην μπάντα γιατί στο τέλος μαζί με εμάς θα καταστρέψει και εσένα,  και όχι τίποτα άλλο αλλά που θα ξαναβρείς άλλους μαλάκες σαν και του λόγου μας για να κάνεις πάλι τον Πρωθυπουργό..

Και άλλη φορά να προσέχεις τι λες και που το λες, και επιτέλους δείξε λίγο άνδρας και πάψε να λες πως σε αδικώ γιατί μπροστά στο σκηνικό ήταν και ο παπαγάλος..

Γιούνκερ θυμίσου μια ζωή αρνί σου..

Μέχρι σήμερα το πρωί δεν ήξερα ούτε τι δουλειά κάνει ούτε καν ποιος είναι αυτός ο Γιούνκερ. Τι να ξέρω άλλωστε εγώ ο έρμος, ένας απλός άνθρωπος του μεροκάματου..

Μόλις άκουσα το όνομα του το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό ήταν ο γερμανικός ποιμενικός σκύλος που είναι επιφυλακτικός και καχύποπτος με τους ξένους αλλά αφοσιωμένος και πιστός στ' αφεντικά του. 

Αυτός λοιπόν ο Κύριος Γιούνκερ που το μικρό του όνομα είναι Ζαν Κλοντ Βαντάμ ή κάπως έτσι, πληροφοριακά σας λέω ότι δεν είναι τελικά γερμανικό σκυλί  ούτε πρωταγωνιστής σε ταινίες βαράτε αλλά πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου και επικεφαλής του Eurogroup. Μεγάλο τσογλάνι δηλαδή.  

Ως άλλος Βαν Νταμ κατάφερε  να τους κάνει μπουρδέλο τους δικούς μας τους άχρηστους  όχι με κλωτσομπουνίδια αλλά με μια του μόνο δήλωση. Και τώρα όλοι ψάχνονται να βρουν ποιος ήταν αυτός που ξεστόμισε τη βαριά κουβέντα. Ποιος τελικά κυβερνούσε μια διεφθαρμένη χώρα. Και τρώγονται σαν τα όρνια και αλληλοκατηγορούνται κόμματα και αποκόμματα και αναρωτιούνται ποιος να 'ναι αυτός ο αψηλός ποιος να 'ναι αυτός ο τύπος. Και τα κανάλια βρήκαν δουλειά και η Όλγα από αύριο θα τρέμει και όλοι τους θα ασχολούνται με το νέο μεγάλο θέμα. 

Και ο Γιούνκερ σαν γνήσιος Αμερικανοτσολιάς σαν πιστό γερμανικό σκυλί σαν αυθεντικός μαφιόζος του χρήματος θα γελάει με τα χάλια μας. Αυτός ήταν άλλωστε και ο σκοπός του. Βγάζουμε λάδι Ευρωπαίους και Αμερικάνους που δε φταίνε οι έρμοι σε τίποτα και αφήνουμε τη διεφθαρμένη Ελλάδα και τα πολιτικά της ανδρείκελα να αλληλοσκοτωθούν. 

Μάγκας ο Βαν Ντάμ δε νομίζετε; Τόσες πολεμικές τέχνες απεργάζεται το παλικάρι. Σότοκαν καράτε, Μάι Τάι, Κικ μπόξινγκ και Τάε Κβο Ντο. Στους δικούς μας τους λαπάδες θα κώλωνε; Κλείνοντας πάντως το θέμα, γιατί αύριο με περιμένει δύσκολη μέρα, έχω να κάνω μια συγκλονιστική αποκάλυψη.

Ξέρω ποιος ήταν αυτός που το είπε. Άμα θέλετε για να μη πλακωνόσαστε σας λέω και το όνομα του..και παίρνω και τα εύσημα για την αποκάλυψη ρε κριάρια της πολιτικής και της δημοσιογραφίας. 
Μητσοτακοσημιτοκαραμανλοπαπανδρέου τον λένε.

Τι θα πάρω τώρα που το βρήκα;
Καμιά αυξησούλα;
Καμιά φοροαπαλλαγή; 
Καμιά καταθεσούλα στο Βέλγιο;
Μάλλον θα πάρω πάλι απ' αυτά που έχω..
Το συνήθισα πλέον..

Άιντε και καλό ξημέρωμα.

Σάββατο 9 Οκτωβρίου 2010

Μάνα μου Ελλάς

Την τελευταία φορά που μιλήσαμε ήσουν απόμακρη και ξένη.


Φορούσες τα φανταχτερά σου τα στολίδια
και αλαζονικά με κοιτούσες με περίσσια περιφρόνηση.
Δεν ήθελα να πιστέψω ότι έπαψες να με νοιάζεσαι,
ότι έπαψες να δακρύζεις για εμένα,
ότι ξεπουλήθηκες για να ντυθείς τα νέα σου τα λούσα.


Σε λυπάμαι μάνα, μα πιο πολύ λυπάμαι εμένα που σε πίστεψα.
Εμένα που ακόμα σ' αγαπώ μα ντρέπομαι να το φωνάξω.


Σε χάνω μάνα και εσύ μου γνέφεις αδιάφορα.
Βυθισμένη στο ίδιο ψέμα που χρόνια τώρα κουβαλάς.
Στα ψεύτικα τα λόγια μαθημένη,
περήφανη κοιτάς τα νέα σου τα κάλλη. 

Και δε δακρύζεις ποτέ σου μάνα μου Ελλάς
που τα παιδιά σου σκλάβους ξεπουλάς..

Παρασκευή 8 Οκτωβρίου 2010

Κλάϊν μάϊν..

Απευθύνω έκκληση δια την σωτηρίαν της πολύπαθης πατρίδος μου. Πείτε μου συνοδοιπόροι και συμπάσχοντες ένα λόγο για να τους πιστέψω. 

Αφού έτσι κι αλλιώς στο τέλος θα επτωχεύσουμε που θα επτωχεύσουμε γιατί χτυπιόμαστε αδέρφια; 

Γατί συνεχίζουμε να ονειρευόμαστε την οικονομική μας ανάκαμψη όταν το χρέος μας μέχρι το 2015 θα έχει φτάσει το 150% του ΑΕΠ; 

Για οποία σωτηρία ομιλούμε; Και δεν το λέω εγώ ένας φτωχός και μεροκαματιάρης βιοπαλαιστής αλλά οικονομικοί αναλυτές, διπλωματούχοι οικονομολόγοι, άνθρωποι του ΔΝΤ, και γραβατωμένοι επιστήμονες του Χάρβαρντ. 

Οποία τιμή.. Κάτι παραπάνω θα ξέρει από εμένα ο Κύριος Ρόγκοφ σκέφτηκα. Παιδί δικό τους είναι. Μου είπε λοιπόν ότι την χρεοκοπία δεν τη γλυτώνω, και ότι μαζί μου θα χρεοκοπήσουν Ισπανοί και Ούγγροι. Αδέρφια μου Έλληνες, καλό θα ήταν να αρχίζουμε από τώρα να συνηθίζουμε την ιδέα της επιστροφής στο τιμημένο μας νόμισμα τη δραχμούλα και την επιστροφή εις τας οικίας των προγόνων μας και εις τα χωριά μας. 

Εδώ καταθέτω και την απάντηση μου εις τον Κύριο Ρόγκοφ. Κλάϊν μάϊν ρε χαρτογιακά, δε μας σκιάζει φοβέρα καμιά. Η επιστροφή στα πάτρια εδάφη είναι η λύσις. Λίγο λαδάκι απο το καντήλιον του νεκροταφείου, ένα αυγουλάκι από την κότα του γείτονος, ένα κόκορα που θυσιάστηκε γιατί μας ξυπνούσε από τα χαράματα, ολίγο γάλα από την κατσίκα του μπάρμπα Μήτσου, μερικά ζαρζαβατικά από το μικρό μας κήπο, και λίγα αγριόχορτα από το βουνό, συμπληρώνουν ένα υγιεινό και πλήρες γεύμα. Βεβαίως χρειάζονται και θυσίες. Το ηλεκτρικό ρεύμα και οι πολυτέλειες που απαντώνται εις τις σύγχρονες οικίες καλό θα είναι να ξεχαστούν. Χωρίς ρεύμα μπορείτε να επιβιώσετε άνετα. Χωρίς φαΐ όμως το πολύ καμιά σαρανταριά μέρες. Μόλις περάσουν τα σαράντα θα σας βρουν τούμπανο. 

Όσο γι' αυτούς που θα αναγκαστούν να μείνουν στο ''κλεινόν άστυ'' δεν μπορώ να εγγυηθώ δια την ημετέραν σωτηρίαν και την διατήρηση της Εθνικής τους ταυτότητος. Δεν ξέρω αν μπορώ να τους συμπονέσω και ίσως και να αρνηθώ μετά από 10 ή 15 χρόνια να δώσω χείρα βοηθείας σε μια Αθήνα εξισλαμισμένη και παραδομένη στις ορέξεις εγκληματιών λαθρομεταναστών και λοιπών φυλών της γης.

Μετά απο 10 χρόνια..δεν εγγυώμαι τίποτα..
Και επειδή μέχρι τότε μπορεί να τα έχω τινάξει.. σας δίνω μία συμβουλή..
Αδέρφια ζήστε τη στιγμή γιατί η ζωή ειναι μικρή και κλάϊν μάϊν..

Τετάρτη 6 Οκτωβρίου 2010

Η εκδίκηση του αράπη.

Μου το είπε ξεκάθαρα ο αρχιξεφτίλας. Αν πάνε έτσι τα πράγματα μέχρι το τέλος του χρόνου θα αναγκαστώ να σε απολύσω. Άσε που τώρα τελευταία δε σε βλέπω και πολύ ορεξάτο. 

Τον κοίταξα περίεργα σχεδόν τσαμπουκαλεμένα αλλά δε μάσησε. Τι με κοιτάς; Κατάλαβες τι σου είπα παιδί μου; Πήγαινε τώρα γιατί το φορτηγό περιμένει. Ήθελα να τον φτύσω. Για μία ακόμη φορά παίξανε τα νεύρα μου αλλά ξανα συγκρατήθηκα. 

Προσπάθησα να του απαντήσω με ηρεμία. Τι σου έχω κάνει και μου τη λες έτσι ρε αφεντικό; Τι μου έχεις κάνει; Μου παίρνεις 900. Αυτό δε σου φτάνει; Τα έχω δουλέψει όμως..10 χρόνια τώρα πιστός σαν το σκυλί βαράω γκασμά απ' το πρωί ως το βράδυ και από αυξήσεις ψίχουλα. 

Πριν τις διακοπές μου έκοψες ένα κατοστάρικο, πόσα θα έπρεπε να μου δίνεις για να είσαι ευχαριστημένος; Θέλεις να μάθεις; Ξέρεις πόσοι με παρακαλάνε για 600; παρέλαση κάνουν οι μαύροι απ' έξω.  Τι να σου πω αφεντικό. Πάρε μαύρο. Και εγώ θα πάρω τον πούλο. Με 600 δεν κάθομαι που να χτυπιέσαι. Πάω πίσω στο χωριό βάζω 15 ζωντανά και παίζω τη φλογέρα μου. 

Το μάτι μου άρχισε να γυαλίζει, η όψη μου πήρε τη μορφή του Τσάκι της κούκλας του σατανά. Δεν έπρεπε να σταματήσω τώρα. Τα έπαιξα όλα για όλα και συνέχισα την ολοκληρωτική μου αντεπίθεση..Χρόνια την περίμενα άλλωστε αυτή τη στιγμή. Κι αν θες να μάθεις ρε την κωλοαποθήκη που την έχω σενιαρισμένη θα στη χαλάσω. Ετοιμάζω καταδρομική. Και όσο για εκείνα τα ατιμολόγητα που έχεις καταχωνιασμένα στην υπόγα και τα δίνεις άνευ την έχω τη λύση. 

Για ρουφιάνους δεν έψαχνες; Αύριο κιόλας πάω καρφί και σε δίνω στεγνά για να στηρίξω τη φοροεπιδρομή. Εσύ δεν ήσουν που έλεγες ότι λεφτά υπάρχουν; Πλέρωνε τώρα..Με απειλείς; Όπως θες πάρτο. Αλλά θα σου πρότεινα να το ξανασκεφτείς πριν με διώξεις. Και επειδή μου φέρθηκες σα να 'μουνα αράπης πριν τρελαθώ και σε πλακώσω στις κλωτσοπατινάδες σου θυμίζω ότι φεύγοντας την αποζημίωση μου τη θέλω στο ακέραιο. Αν δω ότι πας να μου την κάνεις θα το μετανοιώσεις. 

Τόσο καιρό με έδιωχνες πρώτος και μου έκλεινες την πόρτα στη μούρη, αλλά αυτή τη φορά φεύγω μόνος μου, και μην ακούσω κιχ γιατί θα τα πάρω χοντρά θα ξυπνήσει ο αράπης μέσα μου και θα σου κάνω μεγάλη ζημιά. Μα την Παναγία τη Μυρτιδιώτισσα. 

Και για να μην ξεχνιόμαστε, τη χλεμπόνα που όλο την ανέβαλα ήρθε καιρός να στη ρίξω, και έχω μαζέψει μπόλικη γιατί καπνίζω σα φουγάρο μετά την απαγόρευση και φτύνω τάλιρα. Μιλάμε για πολύ χτικιό.

Από αύριο περιμένω να είσαι πιο ευγενικός μαζί μου..
Ξυπνήσανε οι αράπηδες αφέντη..
Στα καπάκια παίρνω το όργανο
βάζω το μαύρο μου γυαλί
και στο αφιερώνω..

Τρίτη 5 Οκτωβρίου 2010

Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους

Μετά από την ολοκληρωτική μας υποδούλωση στους Αμερικανοτσολιάδες στους Ευρωπαίους και στους Εμίρηδες, ήρθε η ώρα της καθόδου των μυρίων. 

Οι Κινέζοι θα είναι οι επόμενοι νταβατζήδες ή αν θέλετε προστάτες των εθνικών και κοινωνικών μας συμφερόντων. 

Εδώ μιλάμε για το απόλυτο ξεπούλημα με τις ευλογίες όλων τους. Κι αν εξαιρέσει κανείς διάσπαρτες φωνές από κάποιους bloggers και μερικούς ακόμα που τους έχει απομείνει μια στάλα Ελληνικής συνείδησης, οι υπόλοιποι μούγκα στη στρούγκα. 

Τα κατευθυνόμενα φερέφωνα τους τα πουλημένα κανάλια τους και οι συν αυτώ προδότες ρουφιάνοι και δοσίλογοι θριαμβολογούν για το νέο στρατό κατοχής. 

Πάρτε το χαμπάρι μαλάκες Νεοέλληνες, αγρότες που ψάχνετε γκόμενα, τιμητές της Ρούλας και του Big Brother,  της πουτανιάς και της καφρίλας, της πουστιάς και της λαμογιάς, πάρτε το χαμπάρι ότι μας κάνανε προτεκτοράτο όλων των φυλών της γης.

Δουλέψτε τώρα για να ταϊσετε κι άλλους στρατούς, πάρτε και ένα πεινασμένο  Ασιατικό μισθό και σκύψτε στα τέσσερα. Και που είστε..μην ξεχάσετε στις εκλογές που έρχονται να πάτε σαν πρόβατα αλαλάζοντα να τους ψηφίσετε και πάλι. 

Και όταν σας κατεβάσουν τα βρακιά μην παραπονεθείτε.
Να φάτε την Κινέζικη Δημοκρατία αδιαμαρτύρητα..

Και μην ακούσω κανέναν σας να φωνάζει πως πονάει..
Πονάνε τα παλληκάρια ωρέ;

Ο καιρός των τσιγγάνων..

Μια βοήθεια ζητάω για να ξεφύγω απ' τη μιζέρια μου..
Μια ελπίδα ψάχνω για να λυτρώσω και να λυτρωθώ.
Κι όταν τη βρίσκω ανακαλύπτω την πλάνη.
Βαρύ το αντάλλαγμα της προσφοράς.
Την ελπίδα την πουλάνε ακριβά.
Δεν τη δανείζουν.
Θα πρέπει να πονέσεις πολύ για να την κερδίσεις.

Το μόνο που ήθελα ήταν να γιατρέψω την φτώχεια μου.
Να λυτρώσω την ανάπηρη ψυχή μου.
Μόνο που θα έπρεπε πρώτα να την σκοτώσω..

Δευτέρα 4 Οκτωβρίου 2010

Big Brother ή αλλιώς ''αδερφές και παληκάρια γίνανε μαλλιά κουβάρια''..

Χτες βράδυ έπεσα πάνω σε ένα ρετουσαρισμένο εμετικό πισωγύρισμα που κάνει και πάλι την εμφάνιση του 10 χρόνια μετά. 

Μιλάω για το εκτρωματικό Big Brother που αυτή τη φορά φιλοξενείται στο Γερμανοκάναλο και φιλοδοξεί να κατακτήσει και πάλι την κορυφή της μαλακίας που μας δέρνει. 

Απορώ και εξίσταμαι με το μέγεθος της ξεφτίλας και της κατάντιας όλου αυτού του παράλογου θιάσου που παρέλασε χθες μπροστά από τα έντρομα μάτια μου. 


Ποιος ψυχοπαθής και αλλοπρόσαλος νους σκέφτηκε να μου πασάρει όλο αυτό το τηλεοπτικό σκουπιδαριό για μια ακόμη φορά; Ποιον πολιτισμό πρεσβεύετε ρε γερμανοτσολιάδες του Alpha και για πόσο ακόμα θα μου σερβίρεται τα λύματα της βοθροκουλτούρας σας; 

Έλεος αδέρφια..έχω κόψει καπίστρι και σύντομα θα μου λαλήσει. Είδα τη Ρούλα τσιτωμένη και λάκισα. Είδα ένα τρελό άγριο αγόρι που έβγαζε τα φρύδια του και ρίγησα, είδα μια άλλη που δήλωνε πως τους παίρνει όλους  σ' ένα βράδυ και είπα να τρέξω να προλάβω, είδα έναν λαλημένο να διαφημίζει το πουλί του, είδα ένα βαρύμαγκα που δυστυχώς δεν τον πάτησε το τρένο, είδα αδερφές και παλληκάρια να γίνονται μαλλιά κουβάρια, αλλά είδα και το χάρο με τα μάτια μου.

Νεογενίτσαροι Γερμανοτσολιάδες ήγγικεν η βασιλεία των πουσταριών..

Δε γράφω άλλο γιατί  ξέρω ότι θα ξυπνήσει μέσα μου το κωλόπαιδο και τότε θα σας αλλάξω για τα καλά τα πρέκια. Φοβού τους οχετούς φέροντες παλιολεχρίτες.
  
Εις μνήμην της χαμένης μας αξιοπρέπειας..

Κυριακή 3 Οκτωβρίου 2010

Κι αν βγώ απ' αυτή τη φυλακή..

Έχω οργανώσει μια καλά σχεδιασμένη απόδραση από την φυλακή τους. Τους χρωστάω μια θριαμβευτική έξοδο. Χρόνια τώρα την ονειρεύομαι..

Το ξέρω ότι όταν βγω θα είμαι μόνος. Τα καφενεία θα είναι κλειστά και οι φίλοι μου ξενιτεμένοι. Το ξέρω ότι θα με πετάξουν και πάλι σα σκουπίδι στην αφιλόξενη πόλη τους μα αυτή τη φορά δεν θα τους κάνω τη χάρη.

Βγαίνοντας από την πύλη θα χαιρετήσω το φρουρό, θα του αρπάξω τ' όπλο, και με την κάννη του θα σπάσω τους μαρμαρωμένους λωποδύτες. Οι ζητιάνοι και οι εταίρες θα με χειροκροτήσουν και εγώ με τις κουβέρτες στη μασχάλη θα ψάξω να βρω μια γωνιά δική μου. Μια γωνιά που δε θα μου την ξαναπάρει κανείς..


Κανείς αθώος δεν πρέπει να φοβάται το Γουδί...

Ο Ανδρέας Λοβέρδος   βάζοντας το «αν» μπροστά από το αποτύχαμε μάλλον θέλει να κερδίσει χρόνο και να σπρώξει την έκρηξη στο μέλλον.

Ο χρόνος όμως τέλειωσε και οι ώρες είναι ιστορικές. Η Ελλάδα -το νιώθει ακόμη και ο μέσος νοικοκύρης -ντεμεκ- αστός- σβήνει.  Υπάρχει ένταση και πόλωση.  Τα γνωστά τζάκια αλληλοϋποστηρίζονται, ο Εθνικός μας πλούτος ξεπουλιέται και  σώζει την ΕΕ και τις παγκόσμιες τράπεζες. Το ΔΝΤ ακυρώνει 2500 χιλιαδες χρόνια Ελλάδα και την ζωή μας  όλη και- προσέξτε-  ο Γιωργάκης βραβεύεται από την Ντόιτσε Μπάνκ.

Μας έκαναν να αισθανθούμε ένοχες για ότι ζήσαμε. Μα ή αλήθεια είναι ότι ως λαός ζήσαμε  30 χρόνια λιτότητας  που χειροτέρευε διαρκώς. Και  αλλά τόσα χρόνια λαμογιάς και σκανδάλων, χρόνια εξαθλίωσης αρχών, θεσμών, ονείρων, χρόνια  άδικα γεμάτα αλισβερίσι και ξεπουλήματα, 30 χρόνια χωρίς κράτος χωρίς κάτι να πιαστούμε, που στο τέλος μας είπαν ότι το διαλύσαμε κιόλας.  Στο τέλος μας είπανε  στα μούτρα ότι μαζί τα φάγαμε.

Μια σπίθα ίσως, μια αφορμή, μια λαμογιά, μια υποψία σκανδάλου,  “κατι από έξω” το οτιδήποτε και όλα θα ελευθερωθούν.  Τότε Απίστευτες δυνάμεις μίσους και εκδίκησης θα βγουν στους δρόμους.  Όλοι γνωρίζουν,  τόσο αυτό το δεδομένο,  όσο και ότι  χρειάζεται ήδη ένα νέο μνημόνιο.  Νέο μνημόνιο  για την συντήρηση του παλιού και την ύπαρξη ελπίδας ότι το ισχύων καθεστώς δεν είναι το τέλος. Αυτό στα ψηλά.

Όλοι  εδώ στα χαμηλά γνωρίζουν ότι αν ανοίξουν την πόρτα τους  και  βγουν στο δρόμο τώρα -αυτή την στιγμή- θα μπει αέρας στην ψυχή, νερό και φως θα πέσει παντού.  Με μια μόνο κίνηση θα ξεβρομίσει ο τόπος.

Έτσι το έγκλημα της ΕΕ σε βάρος της Ελλάδας θα πληρωθεί αναλόγως  και ο καθένας ότι έφαγε.

Το έγκλημα της Ελληνικής αστικής τάξης σε βάρος της Ελλάδας θα πληρωθεί αναλόγως και ο καθένας ότι έφαγε.

Τα εγκλήματα των τζακιών σε βάρος της Ελλάδας θα πληρωθούν όλα. (Αυτοί έφαγαν τα πολλά)

Mα είναι ο νόμος που λέει: ΥΒΡΙΣ-ΑΤΙΣ- ΝΕΜΕΣΙΣ κύριε μου. Νόμος συμπαντικός σκληρός,  μα κανείς αθώος δεν πρέπει να φοβάται το Γουδί Aνδρέα..

Το μεγαλύτερο blog της πόλης

Σάββατο 2 Οκτωβρίου 2010

Στον απόπατο..

Τελικά στις νομαρχιακές θα πάω να ψηφίσω. Το πήρα απόφαση. Μια ψυχή που είναι να βγει ας βγει. 

Αλήθεια, τα δημοτικά ουρητήρια της Αθήνας κατά που πέφτουν;  Όποιος γνωρίζει ας με ενημερώσει σας παρακαλώ.

Χθες περπατώντας στο κέντρο έψαχνα για WC. Που είναι η τουαλέτα; ρώτησα ανυπόμονα τον σερβιτόρο του πρώτου καφέ που συνάντησα. Στο βάθος κύριε. 

Το βάθος αποδείχτηκε σχετικό. Προσπέρασα αδιάφορα τους θαμώνες πήδηξα κάτι ξεχασμένα καφάσια και ήρθα επιτέλους φάτσα με την πόρτα του καμπινέ. 

Κάπου ανάμεσα στο σφίξιμο και στην αγωνία διάβασα πλήθος συνθημάτων στους τοίχους του απόπατου. Αυτό που μου έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση όμως ήταν ένα και μοναδικό. ''Σκατά στις κάλπες'' Ωραία ιδέα σκέφτηκα τραβώντας το καζανάκι του ανακουφιστηρίου. 

Ο τύπος που τη συνέλαβε πρέπει να είχε ζοριστεί πολύ. Μάλλον δυσκοίλιο σαν και του λόγου μου τον κόβω. Για σκέψου να ρίξεις μια κουράδα *''Κινγκ Κονγκ'' στην κάλπη..μιλάμε για πλήρη αλλοίωση του αποτελέσματος. Οραματίζομαι τη σκηνή. Εγώ να προσπαθώ να την περάσω από τη σχισμή  και γύρω μου δικαστικοί αντιπρόσωποι, εκπρόσωποι συνδυασμών και κομματόσκυλα να τρέχουν αλαφιασμένοι. Έπειτα να με βγάζουν τσουβαλιαστό έξω από το εκλογικό κέντρο να με κάνουν τόπι στο ξύλο να μαζεύονται δημοσιοκάφροι και κανάλια να παίζω πρώτο θέμα στις ειδήσεις οι παπαράτσι να τραβούν φωτογραφίες..και εγώ να φωνάζω..σκατά στις κάλπες σκατά στις κάλπες. Ήγγικεν η εκδίκηση της κουράδας. Λευτεριά στους δυσκοίλιους. 

Το όνειρο μου διακόπτει μια φωνή. 

Αργείτε κύριε;
Βγήκα έξω με το μάτι να γυαλίζει..
Ξανατράβα το καζανάκι γιατί δεν πηγαίνει κάτω με τίποτα, του απάντησα.

Αυτό θα πει εκδίκιση, σκέφτηκα αποχαιρετώντας το αποχωρητήριο.
Ακούς εκεί να μου πει αργείτε..
Δερβέναγα στην ανάγκη μου θα σε βάλω ρε;
Άσε που μου έκοψες το όνειρο..
Το μυρωδικό μου όνειρο..
Σμπρώχνε τώρα..

*Κουράδα ''Κινγκ Κονγκ''
Αυτή η κουράδα είναι τόσο μεγάλη που είσαι σίγουρος ότι δεν πρόκειται να πέσει αν δεν τη κόψεις σε μικρότερα κομμάτια. Αυτό το είδος συνήθως συμβαίνει όταν είσαι σε σπίτι άλλου ή γενικότερα σε ξένο χώρο.

Παρασκευή 1 Οκτωβρίου 2010

Καλπηκράτης

Απο την ΟΧΙά

Σήμερα θα κάνω ανάρτηση τα χάλια μας. Ας συντονίζει και ο Κουίκ και όποιος άλλος παπάρας την συζήτηση, ειλικρινά δε με νοιάζει. Μετά από αυτά που θα ακούσετε πηγαίνετε να ρίξετε τον οβολό της συνείδησής σας στην κάλπη στις  7 Νοεμβρίου. Αυτή η ψήφος, η ριμάδα, τελικά ήταν το εισιτήριό μας για την κόλαση.

Τα δύο πρώτα λεπτά αρκούν..για να πιάσετε το νόημα.



Watch live streaming video from 114news at livestream.com